Happy Election Day!
Want democratie is een feestje
Donderdag Brainfartdag! Elke donderdag lees je hier een verse brainfart. Met vandaag: stemmen voor het Europees Parlement, ja of nee?
Ooit was ik voor een reportage in het hoge noorden, in Finland. Ik bezocht hier het Midnight Sun Film Festival in Sodankylä. Ook bezocht ik de grens met Rusland en Noorwegen, ter hoogte van het drielandenpunt. Zeg maar het Vaals van Lapland. We zijn daar nog met kano’s een meer op gevaren waar je tot aan de grensposten met Rusland kunt peddelen. Prachtig avontuur was dat, want je weet natuurlijk nooit of Vlado en Dimitri starnakel in die wachttorens hun tijd uitzitten in die hel van tenminste 20 graden onder nul waar nooit iets gebeurd tot het moment een paar dwazen de onzichtbare watergrenzen over proberen te steken.
Maar het liep allemaal goed af en verkleumd tot op het bot toog ik met mijn reisgezelschap naar een donkere kroeg. Finnen kunnen harder zuipen dan de Oostenrijkers die ik de laatste jaren gewend ben en het duurde dan ook niet lang tot iedereen in de lorum was. Drinkebroers zongen gearmd zeemansliederen, de havenstad Moermansk ligt bijkans om de hoek, de shotjes salmiakki vlogen over de toog en het bier vloeide rijkelijk.
Enfin, u kent het wel. Ik stond tollend aan een ruwe boomstam die doorging voor statafel en mijn Finse statafelgenoot kreeg woorden met een andere Fin. Althans, niet dat ik er iets van verstond, maar gezien de felheid waarmee het gesprek gepaard ging, vermoedde ik ruzie. En uit het niets gingen ze met elkaar op de vuist.
Mijn ‘ho ho ho jongens toch!’ deed weinig effect sorteren en die beren van kerels stompten elkaar met volle vuisten in het gezicht. Duurde alles bij elkaar waarschijnlijk niet langer dan een minuut, want opeens was het klaar, ze lagen inmiddels op de grond, stonden op, schudden elkaar de hand en dronken in één teug hun bier op.
Mijn statafelgenoot vroeg of hij bloed in zijn gezicht had. Dat had hij niet.
“Perfect. Let’s drink!” lachte hij. En we dronken weer. Het was een van de mooiste kroeggevechten die ik heb meegemaakt, eens te meer daar ik zelf geen stoemper op mijn bakkes heb gekregen.
Ik moest weer even aan die matpartij denken toen ik afgelopen week ergens las dat de bereidwilligheid om te vechten voor je vaderland is toegenomen.
Clingendael: “49% van de respondenten (4351 kiesgerechtigde Nederlanders) is bereid te vechten voor de verdediging van Nederland.”
Voordat Rusland op visite ging bij het broedervolk in Oekraïne was dat nog maar 15%. De Nederlandse Mees en Vlinder staan blijkbaar te popelen om de loopgraven in te gaan. Maar, ze redden het niet bij de bereidwilligheid van de Finnen. Finland heeft al jaren de hoogste bereidwilligheid te knokken voor volk en vaderland. Zo rond de 75% pakt daar met plezier de luchtbuks op om ten strijde te trekken.
Op de vraag of Mees en Vlinder ook onder de wapenenen willen gaan voor andere EU-landen, zegt zo’n 27% volmondig “ja”.
Ook zegt 90% (!) van de respondenten dat Europa meer soeverein moet worden. Volgens hen is Europa te afhankelijk geworden van Rusland voor gas, van de Verenigde Staten voor bescherming, en van China voor producten.
Als pacifist met wat bescheiden oorlogservaringen in de Levant, kan ik u melden dat mijn bereidwilligheid om te vechten voor dit land exact nul is. Laat staan voor andere EU-landen, láát stáán voor de EU als ondemocratische moloch. Dan toch liever laveloos in een Finse bar een beetje knokken.
Nu zijn er vandaag verkiezingen, voor het Europees Parlement. En laat ik daar nou helemaal geen zin in hebben. Ik raad u aan onderstaand stuk van Arno Wellens te lezen. Het was voor mij de doorslag om niet te gaan stemmen. Want natuurlijk twijfelde ik. Dat geëmmer over zwaarbevochten rechten, dat ze in Noord-Korea graag zouden stemmen en ander sentimenteel gedweep - waar ik zelf ook altijd aan meedeed - doet me niks meer. Mij zijn ze al langer kwijt. Mijn stembiljet verdwijnt in de kliko.
Edoch! Laat u niet uit het veld slaan door mijn gemijmer, mijn kont tegen de krib en mijn afkeer van alles wat met politiek te maken heeft. Als u (volledig ten onrechte) vertrouwen heeft in het gedrocht dat EU heet, schroom dan niet om uw stem uit te brengen!
Ik vermoed zowaar dat de opkomst voor deze verkiezingen hoger zullen uitvallen dan de vorige. In 2019 was dat 42%, maar als Mees en Vlinder zo bereidwillig zijn hun leven te geven voor volk en vaderland, dan zullen ze ook nu het juiste doen en trots naar de stembus marcheren.
Een opkomst van 49% is dus niet uitgesloten.
Happy Election Day! Want democratie is een feestje. Je moet alleen wel zelf de slingers ophangen je volledige soevereiniteit afgeven.
Automatisch kiezen voor het jaarabonnement met 17% korting en als eerste (exclusieve) content ontvangen? Simpel, kik op onderstaande button, vul je gegevens in en je bent erbij. Voilà!
Liever een losse donatie doen? Dat kan!
Een zelfgekozen bedrag als losse donatie doen kan hier, met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts onder vermelding van je mailadres of door op het BUNQ-logo te klikken. Natuurlijk krijg je bij een losse donatie ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content.
Los doneren via PayPal of Stripe is ook mogelijk. (NB.: PayPal leidt je naar een donatiepagina op naam van mijn uitgeverij, Jalapeño Books)
Een kop koffie is ook altijd welkom!
