Donderdag Brainfartdag! Elke donderdag lees je hier een verse brainfart. Met vandaag: een ouderwetse nieuwsbrief met daarin een poging tot het hosselen van betalende abonnees, de verschrikkelijke bloemschoen en het einde van seizoen twee.
Tjeerds Brainfarts
Mijn podcast(je) gister was een milde alsook subtiele bedelpoging om net als Eva Hoeke een grijpstuiver te verdienen aan het ventileren van mijn hersenspinsels, mijn verhalen en al mijn andere schriftelijke en uitgesproken uitingen.
Ook armetierige schrijvers moeten eten en drinken, nietwaar. Dat gebedel om abonnees voelt altijd wat onwennig. Ik zie dat ook bij collega scribenten. Al gaat het Hoeke voor de wind en staat de teller al op 505 betalende abonnees. Het toont veel aan, maar wat mij betreft vooral dat platforms als Substack en in het geval van Hoeke het platform Petje Af, wederom bewijzen dat de toekomst van schrijvers, columnisten en opiniemakers niet perse bij de geijkte media liggen. Hoe leuk een column in een landelijk medium ook kan zijn, we doen het hier. En we doen het zelf. In volledige vrijheid en zelfstandigheid.
Als lezer van mijn brainfarts krijg je niet een dichtgetimmerd concept in je mailbox, maar een afwisselende reeks van epistels over allerhande onderwerpen, met een persoonlijk randje. Het streven is om minstens twee keer per week een verse column en/of podcast te versturen naar alle abonnees. Met de onregelmatige regelmaat die de vaste lezer van mij gewend is.
Daarnaast wil ik nieuwe dingen blijven uitproberen. Waaronder een rubriek met andere schrijvers in de vorm van een ouderwetse briefwisseling over relevante kwesties of juist totale nonsens. Maar wel scherp en bij tijd en wijle polemisch.
Kortom, zat onderwerpen en ideeën. Deze schrijversvrijplaats moet groeien en als de verbinder die ik ben; groeien doen we samen!
[edit: foto van kotsende kat invoegen]
Tjeerds Brainfarts bestaat bij de gratie én vrijgevige gulheid van mijn zeer gewaardeerde lezers. En daarvoor ben ik elke lezer, elke abonnee, zeer dankbaar! We zijn inmiddels met ruim 1.000 mensen en daar kun je toch een mooie ruimte mee vullen.
Dus, DANK, lieve mensen!
Bloemschoen
Heeft u gehoord dat de grootse patjepeeër uit de vaderlandse geschiedenis een nieuw baantje toegeworpen heeft gekregen? De man die niks kan, de man wiens tweede natuur liegen en bedriegen is, de man die ijdeler is dan Trump en Gordon bij elkaar, de man die alles wat hij aanraakt kapot maakt, die man, die blijkbaar toch wél dingen kan, want er zijn mensen die hem nog steeds in de baantjescarroussel houden en hem nu een baantje toeschuiven waarmee hij een dikke tienduizend euro in de maand gaat toucheren, van uw belastinggeld, uiteraard.
De man die terecht zou moeten staan vanwege zijn wandaden tijdens de coronacrisis én vanwege zijn kortstondige, maar heftige faalbeleid tijdens zijn tijd als minister van Huizen Slopen & Wonen Onbetaalbaar Maken, die gaat die arme Zeeuwen het leven zuur maken.
Want, Hugo de Jonge wordt beoogd Commissaris van de Koning in Zeeland. De ultieme middenmaat, de basisschoolleraar met grootheidswaan, hij bij wie ook maar een klein beetje macht in verkeerde handen is, mag wederom op kosten van u, de sloophamer zetten in een stukje Nederland.
Je zal daar in dat prachtige Zeeland maar je best doen om de provincie mooi en leefbaar te houden en zomaar op een willekeurige maandagochtend die arrogante bloemschoen de afdeling op zien lopen.
Och, die arme, arme Zeeuwen… Ze hadden de Watersnoodramp in 1953, ze krijgen de Bloemschoenramp in 2024.
Seizoen twee is klaar, op naar seizoen drie!
Welnu, deze brainfart is de afsluiting van seizoen twee hier op Substack. Na 150 substackies, waarvan 115 brainfarts, 15 podcasts en 20 Tjeerd & Ebru briefwisselingen, ga ik er even een maandje tussenuit.
De komende maand vertoef ik in hoger sferen, letterlijk!
Zondag 1 september reis ik via een korte tussenstop in Luxemburg naar de steile kliffen van de Gorges du Tarn in Frankrijk, aansluitend naar Crans Montana in het alpine hooggebergte van Zwitserland, om vervolgens neer te dalen op het pittoreske en heuvelachtige Landgoed van Jurgens. Alwaar ik achtereenvolgens zal deelnemen aan drie trail- en skyraces, waarbij die laatste het Nederlands Kampioenschap Trailrunnen betreft.
De laatste week van september resideer ik in Tossa de Mar, u weet wel, dat idyllische Catalaanse vissersdorpje uit de gelijknamige roman.
Het zal een zware dobber worden, maar tot 1 oktober zullen er geen columns en podcasts gepubliceerd worden. Maar, niet getreurd! Want natuurlijk kun je in de tussentijd gewoon via Instagram al mijn belevenissen blijven volgen.
En dan op 1 oktober gaan we vanuit mijn lieflijke bergdorp Mallnitz fris en fruitig het laatste kwartaal van dit jaar in, de start van seizoen drie, met een boel verse columns, nieuws over mijn roman Yasmina en nog veel, véél meer.
Tot snel!
Schrijven geeft troost. Door te schrijven kan ik mijn liefde tonen. Mijn geilheid in woorden vangen. Mijn boosheid gestalte geven en mijn frustratie uiten. Door te schrijven kan ik de chaos in mijn hoofd ordenen.
Het beste is het te schrijven als is het voor jezelf, zonder publiek. Het houdt de schroom, de politieke correctheid en de rekenschap buiten de deur. Schrijven als dansen zonder dat iemand je ziet, dan is de intentie puur, zijn de woorden oprecht, zijn de bewegingen het mooist en is het verhaal niets dan de hele waarheid.
Automatisch kiezen voor het jaarabonnement met 17% korting en als eerste (exclusieve) content ontvangen? Simpel, kik op onderstaande button, vul je gegevens in en je bent erbij. Voilà !
Liever een losse donatie doen? Dat kan!
Een zelfgekozen bedrag als losse donatie doen kan hier, met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts onder vermelding van je mailadres of door op het BUNQ-logo te klikken. Natuurlijk krijg je bij een losse donatie ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content.
Los doneren via PayPal of Stripe is ook mogelijk. (NB.: PayPal leidt je naar een donatiepagina op naam van mijn uitgeverij, Jalapeño Books)
Een kop koffie is ook altijd welkom!